22

Pamiętam jak byłam jeszcze nastolatką i kiedy trafiałam na bloga kogoś kto miał 22, 23, 24 albo i więcej lat. I zawsze się zastanawiałam jak mam się zwracać w komentarzu czy to w e-mailu do takiej osoby. Czy po imieniu/nicku czy per pani? W obecnej sytuacji kieruję tę wiadomość do każdej osoby, która ma podobną zagwozdkę - dziś stuknęło mi 22 lata, ale to nic nie zmienia. Wciąż czuję się młodo. W dodatku tak samo jak wczoraj 😄

Ponadto myślałam już wiele nad uciekającym czasem. Który nieustannie pędzi przed siebie i za diabły nie chce się zatrzymać. Czy urodziny to szczęśliwy dzień czy raczej smutny? Z jednej strony to kolejny dzień do świętowania, inny niż wszystkie pozostałe, jedyny taki w roku, ale z drugiej strony to oznacza, że jestem o rok starsza.
Szczerze nie martwi mnie to ani trochę. Bo zawsze myślę sobie, że od pewnego czasu (około połowy 2017) staram się ŻYĆ NA 100%. By nie marnować żadnej chwili w moim życiu bo żadna się już nigdy nie powtórzy. By dawać z siebie MOJE WŁASNE 100% bo to zaprowadzi mnie na szczyt mojej góry lodowej - do sukcesu (nie tylko do wymarzonej wagi - ogólnie). Pewnie, że lekko nie jest, ale warto! Poza tym to co dobre mogło mnie spotkać to moje, ale jeszcze wiele przede mną. 😊